Sint-Gillis

De Brusselse hoofdstedelijke gemeente Sint-Gillis is van oudsher een doorgangsgebied. Het dorp Obbrussel (Hoog-Brussel), dat eraan ten grondslag ligt, werd eeuwenlang zowel doorkruist door handelaars en plunderaars als door koningen en hun legers. De in 1216 aan de Heilige Gillis gewijde parochie werd daarenboven door talrijke epidemieën geteisterd.

In de 19de eeuw drukte de industriële revolutie haar stempel op de gemeente met de aanleg van het Zuidstation, de bouw van fabrieken en de toenemende verstedelijking. In deze periode zagen ook de art nouveau en... l'Union het licht. Sint-Gillis schaarde zich geestdriftig achter het voor deze eeuw kenmerkende vooruitgangsgeloof en ging onverwijld over tot de ontwikkeling van het onderwijs, de goedkope verdeling van gas en elektriciteit en de verbreiding van kunst en cultuur. Het prachtige stadhuis getuigt hier als prestigieus symbool nog steeds van.

Vanaf de 20ste eeuw ontpopte Sint-Gillis zich tot een echte stad die zich zowel kenmerkt door openheid als door sociale fragmentering. Vandaag blijven transformatie en vernieuwing aan de orde en stemt de Gemeente haar beleid, met het oog op een harmonieuze multiculturele gemeenschap, onophoudelijk af op de noden van haar 50 000 inwoners. Met niet minder dan 140 verschillende nationaliteiten is Sint-Gillis uitgegroeid tot een levendige smeltkroes. Zoals Marc Didden al schreef: de straten hebben hier namen als de Moskoustraat, de Montenegrostraat, de Schotlandstraat, de Spanjestraat, de Portugalstraat, de Denemarkenstraat en de Bosniëstraat, alsof de straatnaamgevers meer dan honderd jaar geleden al wisten dat de hele wereld ooit in Sint-Gillis zou samenkomen.

Sint-Gillis. Acht eeuwen geschiedenis[sen], van 1216 tot 2016, vertelt in grote lijnen maar ook met oog voor markante details, het boeiende verhaal van een dorpje dat uitgroeide tot een echte stad. Het uitgebreide en vaak originele beeldmateriaal wekt het grote en het kleine verhaal tot leven.

Over de auteur

Als socialistisch politicus heeft Charles Picqué tien jaar lang (1989-1999) het Brussels Hoofdstedelijk Gewest geleid als minister-president. Hij is momenteel burgemeester van Sint-Gillis en lid van het Brussels Parlement.

Onder leiding van Pierre Dejemeppe.